Oaza dla rodziny
Kościół Żywy
OAZA
Ruch Światło-Życie jest ważnym elementem życia Kościoła w Polsce. Wspólnota ta pomaga ludziom wzrastać w wierze i miłości, a także służyć Kościołowi i społeczeństwu. Ruch jest jednym z najpopularniejszych ruchów odnowy Kościoła w Polsce. Domowy Kościół jest gałęzią rodzinną Ruchu Światło-Życie. Gromadzi rodziny, które chcą wspólnie wzrastać w wierze i miłości.
Domowy Kościół
Ks. Franciszek Blachnicki, założyciel gałęzi Oazy -Domowego Kościoła, mówiąc o sakramencie małżeństwa zwracał uwagę, ze znakiem widzialnym są tutaj relacje osobowe między dwojgiem, którzy zawierają przymierze małżeńskie. „W sakramencie małżeństwa to Bóg czyni siebie gwarantem i zobowiązuje się dokonać tego, co znaki sakramentalne wyrażają i co jest w nich celebrowane, mianowicie ukształtowania jedności z dwojga różnych.”.
Kościół Żywy
Centralna Diakonia Jedności na spotkaniu, które odbyło się w Warszawie 22 października wybrała temat kolejnego roku formacyjnego. Będzie nim hasło: „Żywy Kościół”. Tematowi roku towarzyszyć będzie fragment zapisków ks. Franciszka Blachnickiego z 28 lutego 1968 roku: „Niepokalana, Matko Kościoła, spraw by Kościół żywy stał się żywy we mnie!”.
Kościół Żywy
W tym roku formacyjnym 2023/2024 chcemy przyjrzeć się Kościołowi z perspektywy wspólnoty. Kościół nie jest instytucją ani strukturą, ale żywą wspólnotą wierzących, zjednoczonych z Jezusem. Dni Wspólnoty, które odbędą się w tym roku, pomogą nam odkryć, czym jest Kościół i jakie jest nasze miejsce w nim.
W oparciu o czwarty drogowskaz nowego człowieka, który mówi, że Kościół jest wspólnotą pielgrzymującego ludu Bożego, zjednoczonego z Ojcem przez Syna w Duchu Świętym, będziemy się zastanawiać nad tym, jak rozwijać się w tej przyjaznej wspólnocie. Chcemy wrastać w braterstwo i jedność, aby żyć Ewangelią w codziennym życiu.
Domowy Kościół
modlitwa osobista
połączona z lekturą Pisma Świętego
spotkanie ze słowem Bożym
regularna lektura
modlitwa małżeńska
jako wspólne stawanie przed Panem
modlitwa rodzinna
jako wspólnoty zanurzonej w Bogu
reguła życia
własny rozwój
dialog małżeński
rekolekcje formacyjne
Przeczytałeś artykuł w
Spotkanie w kręgu
Spotkanie w kręgu w ramach wspólnoty rodzin Domowy Kościół tzw. oaza, wygląda wszędzie tak samo. Pierwsza część to dzielenie się życiem i zawiązanie tej małej wspólnoty, budowanie relacji. To okazja dla małżeństw do modlitwy, dzielenia się doświadczeniami duchowymi, rozważaniem Pisma Świętego i nauczania Kościoła. To spotkanie odbywa się w formie kręgu, co symbolizuje równość i wspólnotę uczestników. Każda rodzina wchodzi w krąg, co podkreśla, że są równi i wspólnie dążą do rozwoju duchowego.
Spotkania w kręgu mają na celu umacnianie relacji rodzinnych, integrowanie wartości chrześcijańskich w życiu codziennym, a także budowanie wspólnoty w duchu miłości i wzajemnej troski. Poprzez wspólną modlitwę, dzielenie się radościami i trudnościami oraz rozważanie wartości wiary, członkowie Wspólnoty Domowy Kościół pragną budować swoje domy na skale wartości chrześcijańskich.
Bo i Syn Człowieczy nie przyszedł, aby Mu służono, lecz żeby służyć i dać swoje życie jako okup za wielu
Mk 10, 45
Efektem podstawowej formacji dla członków Ruchu jest świadomość zobowiązań wobec Kościoła i społeczeństwa, wyrażająca się poprzez zaangażowanie w służbę Ruchowi oraz lokalnym wspólnotom i parafii.
Osoby zaangażowane w służbę Ruchowi nazywane są Diakonią Ruchu Światło-Życie. Różnorodne dziedziny aktywności Ruchu generują potrzebę istnienia diakonii na różnych szczeblach terytorialnych, zajmujących się jednością, ewangelizacją, miłosierdziem, wyzwoleniem, życiem, deuterokatechumenatem, oazami rekolekcyjnymi, Domowym Kościołem, liturgią, modlitwą, wspólnotami lokalnymi i innymi obszarami. Diakonie te gromadzą osoby reprezentujące różne stany życia.
Działalność Diakonii Ruchu Światło-Życie kierują następujące zasady:
a) Kolegialność – służba na każdym poziomie musi być sprawowana wspólnie;
b) Pomocniczość – zadania, które można zrealizować na niższym poziomie odpowiedzialności, nie muszą być przekazywane w górę;
c) Solidarność – wszyscy uczestnicy czują się współodpowiedzialni za wszelkie sprawy, choć każdy ma swoje określone zadanie w ramach organizacji pracy.
W czasie Wielkiego Jubileuszu 2000 Konferencja Episkopatu Polski powołała stowarzyszenie „Diakonia Ruchu Światło-Życie”. To stowarzyszenie nie zastępuje Ruchu, lecz stanowi prawną formę organizacji jego diakonii, mając na celu umożliwienie Ruchowi Światło-Życie bardziej skutecznego realizowania swojego charyzmatu w budowaniu Kościoła i spełnianiu jego misji w świecie.
Przeczytałeś artykuł w
Źródło Domowego Kościoła
Ruch Światło-Życie ma swoje korzenie w Soborze Watykańskim II, co w naszym przekonaniu oznacza, że narodził się z inspiracji Ducha Świętego i jest od samego początku, zgodnie z określeniem zamordowanego Sługi Bożego ks. Franciszka Blachnickiego, dziełem Niepokalanej, Matki Kościoła.
ZAŁOŻYCIEL
Założycielem Ruchu jest Sługa Boży ks. Franciszek Blachnicki (1921-1987), reagując na znaki czasu, rozpoczął dzieło Oaz Żywego Kościoła w Polsce, organizując rekolekcje oazowe dla ministrantów od 1954 roku, a także Krucjatę Wstrzemięźliwości w latach 1957-1960. W kolejnych latach opracował kompleksowy system formacyjno-ewangelizacyjny obejmujący dzieci, młodzież, dorosłych i rodziny (od 1973 roku).
Ukształtowany w taki sposób Ruch Żywego Kościoła został oddany pod opiekę Niepokalanej, Matki Kościoła 11 czerwca 1973 roku w Krościenku nad Dunajcem przez kardynała Karola Wojtyłę. Ruch uznaje ten akt za swój akt konstytutywny, a Krościenko jest centralą Ruchu oraz siedzibą żeńskiej wspólnoty konsekrowanej Ruchu, czyli Instytutu Niepokalanej Matki Kościoła. W roku 1976 Ruch Żywego Kościoła przyjął nazwę „Ruch Światło-Życie”.
W ramach Ruchu Światło-Życie, wspólnoty rodzin, wzbogacone o duchowość międzynarodowego ruchu małżeństw katolickich „Equipes Notre Dame”, przyjęły nazwę „Domowy Kościół” w 1978 roku.
Kapłani Ruchu, zgromadzeni wokół ideału Chrystusa Sługi przez ks. Franciszka Blachnickiego, utworzyli od samego początku Stowarzyszenie „Unia Kapłanów Chrystusa Sługi”.
W latach siedemdziesiątych pojawiły się pierwsze wspólnoty Ruchu Światło-Życie na Słowacji i w Czechach. W 1982 roku Założyciel utworzył Międzynarodowe Centrum Ewangelizacji Światło-Życie w Carlsbergu w Niemczech. W kolejnych latach wspólnoty Ruchu Światło-Życie zaczęły powstawać w wielu innych krajach i trwają aż do dzisiaj, wzmacniając i rozwijając duchowość małżonków.
Wokoło pustynia, a tam, gdzie źródło, tam powstaje oaza.
ks. Franciszek Blachnicki
Franciszek Blachnicki (1921–1987) – harcerz, żołnierz Września 1939 r.,
konspirator, więzień Gestapo, kapłan, twórca metody oazy, inicjator Krucjaty
Wstrzemięźliwości, więzień polityczny PRL, naukowiec, zaangażowany w posoborową odnowę Kościoła, założyciel: Ruchu Światło-Życie, Krucjaty Wyzwolenia Człowieka, Chrześcijańskiej Służby Wyzwolenia Narodów, Wydawnictwa Światło-Życie, Wydawnictwa Maximilianum i Ekumenicznego Wydawnictwa Ewangelizacyjnego; ojciec duchowny wspólnot życia konsekrowanego: Instytutu Niepokalanej Matki Kościoła oraz Wspólnoty Chrystusa Sługi.
Odznaczony pośmiertnie Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski
Polonia Restituta (17 lutego 1994 r.) i Krzyżem Oświęcimskim (5 maja 1995 r.).
Dziś czcigodny sługa Boży. Jego proces beatyfikacyjny rozpoczął się 9 grudnia
1995 r. Doczesne szczątki ks. Blachnickiego przewieziono do Krościenka nad
Dunajcem 1 kwietnia 2000 r. i złożono w dolnej kaplicy kościoła pw. Chrystusa
Dobrego Pasterza.
Ojciec Święty Franciszek, 30 września 2015 r., podpisał dekret Kongregacji ds. Kanonizacyjnych stwierdzający heroiczność cnót sługi Bożego.
Spuścizną i propagowaniem jego myśli zajmuje się
Instytut im. ks. Franciszka Blachnickiego. Ksiądz Blachnicki przyjaźnił się z papieżem Janem Pawłem II, który jeszcze jako kardynał Karol Wojtyła, w sierpniu 1972 roku, wziął udział w dniach Oazy, zorganizowanych w Beskidzie Sądeckim.
źródło:
Grażyna Wilczyńska
"Franciszek Blachnicki 1921-1987",
Oddział Instytutu Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
w Lublinie
Już w początkach swego duszpasterzowania ks. Franciszek Blachnicki był przekonany, że w „dzisiejszym świecie nie ostoi się katolicyzm połowiczny, tradycyjny
– a nawet tak zwany «głębszy», intelektualny, ale paktujący ze światem.
[…] Ostoi się tylko katolicyzm pełny, autentyczny, ewangeliczny, nadprzyrodzony
– taki jaki ukazują Listy św. Pawła”
F. Blachnicki, List z poniedziałku Zesłania Ducha Świętego, w: tenże. Listy więzienne, Krościenko [n. Dunajcem] 1990, s. 15–16. – taki jaki ukazują Listy św. Pawła”.
NOWY CZŁOWIEK
Przystąpił więc do wychowywania człowieka nowego (nowego w znaczeniu biblijnym) najpierw w gronie ministrantów. Uczył ich, że są dziećmi Bożymi, że właściwym stanem życia chrześcijanina jest stan łaski uświęcającej. Poszukując najlepszego sposobu prowadzenia rekolekcji, w ciągu czterech lat wypracował metodę przeżyciowo-wychowawczą rekolekcji, która umożliwiała nie tylko przekazywanie określonych treści, ale i równoczesne ich realizowanie w grupie rówieśniczej oraz kształtowanie określonych postaw.
Metodę tę nazwał Oazą Dzieci Bożych (1954). Potwierdziwszy przez pracę naukową skuteczność tej metody, w następnych latach proponował ją innym grupom: młodzieży żeńskiej (Oaza Niepokalanej od 1963 r.), księżom (oaza kapłańska od 1965 r.), młodzieży męskiej (Oaza Nowego Życia od 1967 r.). Od 1969 r. także innym dorosłym (Oaza Żywego Kościoła dla diakonii wychowawczej – sióstr zakonnych i świeckich katechetek i nauczycielek; od 1971 r. – dla kleryków i studentów; od 1973 r. – dla młodzieży pracującej i dla całych rodzin). Dzięki temu osoby każdego wieku i stanu, przeżywając swoje 15-dniowe rekolekcje mogły doświadczać sposobu życia nowego człowieka oraz tajemnicy żywego Kościoła.
Oazy rodzin rozrosły się wkrótce w wielką gałąź Ruchu Światło-Życie, nazwaną Domowym Kościołem.
PRZEŚLADOWANIE
Śmierć księdza Franciszka Blachnickiego w dniu 27 lutego 1987 roku nastąpiła na skutek zabójstwa poprzez podanie ofierze śmiertelnych substancji toksycznych – wykazały czynności procesowe przeprowadzone w Polsce oraz na terenie Niemiec, Austrii i Węgier przez Oddziałową Komisję Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu w Katowicach.
Ksiądz Blachnicki był inwigilowany już w latach pięćdziesiątych, w czasach, kiedy podjął inicjatywę Krucjaty Wstrzemięźliwości, był to ruch trzeźwościowy, który tworzył w latach 1957-1960. Potem był inwigilowany i prześladowany w latach sześćdziesiątych, kiedy działał na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, gdy zajął się wprowadzaniem odnowy liturgicznej, odnowy soborowej.
Najpoważniejsze działania rozpoczęły się przeciwko księdzu Blachnickiemu w latach siedemdziesiątych. W czasach Gomułki, w 1960 roku, kiedy likwidowano Krucjatę Wstrzemięźliwości, było to głównie uderzenie pokazowe, oczywiście wykorzystywano informacje o księdzu Blachnickim. Jednak to, co zrobiono w latach siedemdziesiątych, było grą operacyjną na zupełnie innym szczeblu. Wtedy powstała specjalna komórka dezinformacji i dezintegracji w ramach Służby Bezpieczeństwa.
DEZINFORMACJA
Ta komórka rozpowszechniała fałszywe informacje o księdzu Franciszku Blachnickim i ruchu oazowym. Celem komunistów było nie tylko wzbudzenie nieufności wobec księdza Blachnickiego, lecz także pozbawienie go wpływu na ruch oazowy, który sam utworzył. Chodziło właściwie o odłączenie go od Ruchu Światło-Życie, którego był twórcą, inspiratorem, który prowadził. Ten cel nie został ostatecznie zrealizowany. Jednak wiele informacji, rozpowszechnionych przez Służbę Bezpieczeństwa w tamtym czasie, o rzekomej nielojalności księdza Blachnickiego, o infiltracji Kościoła katolickiego przez Ruch Światło-Życie naukami protestanckimi, o nieporozumieniach między księdzem Blachnickim a prymasem Wyszyńskim, funkcjonowało w opinii publicznej przez lata.
SZPIEDZY W PIERWSZYM RZĘDZIE
Komuniści w otoczeniu księdza Blachnickiego zainstalowali bardzo groźnych agentów – małżeństwo Jolantę i Andrzeja Gontarczyków.
UCIECZKA
„Wiosną 1988 r. Gontarczykowie przez Austrię, Jugosławię i Węgry wrócili do Polski. Tam udzielali wywiadów szkalujących zmarłego ks. Blachnickiego. Resort otoczył ich opieką. Otrzymali duże mieszkanie. W III RP Jolanta Gontarczyk należała do SLD. Była aktywna, współpracowała m.in. z szefową Kancelarii Prezydenta i przewodniczącą Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji Danutą Waniek. W 2004 r. – w okresie rządów Leszka Millera – pracowała na stanowisku zastępcy dyrektora Departamentu Administracji Publicznej w MSWiA. Kierowała pracami Zespołu ds. Koordynacji Strategii Antykorupcyjnej” wskazał dr Andrzej Grajewski na dzieje. pl.
W 1988 r. Gontarczykowie przez Austrię, Jugosławię i Węgry wrócili do Polski. Tam udzielali wywiadów szkalujących zmarłego ks. Blachnickiego. Otrzymali od resortu duże mieszkanie. W III RP Jolanta Gontarczyk posługuje się nazwiskiem Lange i należała do SLD. Była aktywna, współpracowała m.in. z szefową Kancelarii Prezydenta i przewodniczącą Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji Danutą Waniek. W 2004 r. – (rząd Leszka Millera) – była zastępcą dyrektora Departamentu Administracji Publicznej w MSWiA. Kierowała pracami Zespołu ds. Koordynacji Strategii Antykorupcyjnej. W 2006 r. stworzyła z przyjaciółmi Stowarzyszenie Pro Humanum wspólpracujące m.in. z Urzędem m. st Warszawy.
14 marca br. minister sprawiedliwości i prokurator generalny poinformował, że prowadzone śledztwo wykazało, że ks. Blachnicki został otruty 27 lutego 1987 r. w Carlsbergu.
Źródło: nr 12 (1782), „Tygodnik Solidarność”; dzieje. pl, 16.03.2023;
„Operacja Baxis”, Anita Gargas, TVP,
Zasady Domowego Kościoła
W dniu 11 czerwca 2021 roku podczas Konferencji Episkopatu Polski, Komisja Episkopatu Polski na 389. Zebraniu Plenarnym w Kalwarii Zebrzydowskiej uchwałą nr 18/389/2021 zatwierdziła Zasady Domowego Kościoła, gałęzi rodzinnej Ruchu Światło-Życie.
ROZDZIAŁ I
Postanowienia ogólne
- Dokument określa zasady działania, organizacji i formacji Domowego Kościoła1, gałęzi rodzinnej Ruchu Światło-Życie – określanego dalej jako Domowy Kościół lub DK.
- DK jest małżeńsko-rodzinnym ruchem świeckich w Kościele, skupiającym małżeństwa sakramentalne, działającym w ramach Ruchu Światło-Życie, który jest jednym z nurtów posoborowej odnowy Kościoła w Polsce. DK łączy w sobie charyzmaty Ruchu Światło-Życie i międzynarodowego ruchu małżeństw katolickich Équipes Notre-Dame (END), tworząc właściwą dla siebie drogę.
- Założycielem DK jest ksiądz Franciszek Blachnicki (1921-1987). W rozwoju DK z Założycielem ściśle współpracowała siostra Jadwiga Skudro RSCJ (1914-2009). Duchową kolebką DK jest Krościenko nad Dunajcem, gdzie w 1973 roku odbyły się pierwsze oazy rodzin, co dało początek Domowemu Kościołowi.
- Znakiem DK są dwa greckie słowa: FOS (światło) i ZOE (życie), wpisane w kształt krzyża wyrastającego spomiędzy dwóch złączonych obrączek, umieszczonych wraz z krzyżem w stylizowanej figurze domu. DK posługuje się również ikoną Świętej Rodziny otrzymaną od Équipes Notre-Dame.
- Świętem patronalnym DK jest święto Świętej Rodziny.