Siostra Łucja zapowiedź ustanowienia nabożeństwa do swego Niepokalanego Serca Maryja spełniła 10 grudnia 1925 roku w Ponteverdzie, gdzie po śmierci Franciszka (1919 r.) i Hiacynty (1920 r.) Łucja wstąpiła do zakonu doroteuszek.
Tam wizjonerce ukazała się Matka Boża z Dzieciątkiem Jezus i znowu pokazała otoczone cierniami serce.
Jezus powiedział:
„Miej współczucie z Sercem twej Najświętszej Matki, otoczonym cierniami, którymi niewdzięczni ludzie ranią Je wciąż na nowo, a nie ma nikogo, kto by przez akt wynagrodzenia te ciernie powyciągał”.
Potem do Łucji odezwała się Maryja słowami:
„Córko moja, spójrz, Serce moje otoczone jest cierniami, którymi niewdzięczni ludzie przez bluźnierstwa i niewdzięczność stale Je ranią. Przynajmniej ty staraj się mnie pocieszyć i przekaż wszystkim, że w godzinie śmierci obiecuję przyjść na pomoc z wszystkimi łaskami tym, którzy przez pięć miesięcy w pierwsze soboty odprawią:
- spowiedź,
- przyjmą Komunię świętą,
- odmówią jeden Różaniec
- przez piętnaście minut rozmyślania nad piętnastoma tajemnicami różańcowymi towarzyszyć mi będą w intencji zadośćuczynienia”.
W nocy z 29 na 30 maja 1930 roku Pan Jezusa ukazał się siostrze Łucji, przekazując jej, że grzechy przeciwko Jego Matce stanowią obrazę wobec Boga. Wyjaśnił również, dlaczego nabożeństwo powinno obejmować dokładnie pięć pierwszych sobót.
Wskazał na pięć rodzajów grzechów, które ranią Niepokalane Serce Maryi.
Są to:
- bluźnierstwa przeciw Niepokalanemu Poczęciu, Dziewictwu Matki Najświętszej, Jej Bożemu Macierzyństwu,
- bluźnierstwa chcące wprowadzić obojętność,
- wzgardę,
- nienawiść do Matki Najświętszej w sercach dzieci,
- a także zniewagi wobec Maryi w Jej wizerunkach.
Następnie Pan Jezus podkreślił:
„Oto, droga córko, powód, dla którego Niepokalane Serce Maryi prosiło mnie o ten mały akt wynagrodzenia. Ponadto, z miłosierdzia chciałem przebaczyć duszom, które obraziły Ją w nieszczęśliwy sposób”.
Jak wynika z tych wydarzeń, Pan Jezus i Matka Boża zwracały się z prośbą o rozpowszechnianie nabożeństwa pierwszych pięciu sobót miesiąca, aby ocalić tych, którzy cierpią z powodu popełnianych grzechów obrażających Serce Matki Najświętszej.
Bóg, jak często czyni, używa ludzi do realizacji swoich zamierzeń, a w tym przypadku prosi nas o pomoc. Praktyka tego nabożeństwa związana jest z obietnicą danej przez Maryję, zachęcającą nas do podjęcia tego zadania. Jednak głównym celem nie jest obietnica, lecz wynagradzanie za grzechy, które ranią Serce Matki.
Istnieje przynajmniej cztery powody, dla których warto praktykować nabożeństwo pierwszych sobót miesiąca.
- Po pierwsze, jest to prośba Pana Jezusa i Matki Najświętszej.
- Po drugie, ma to na celu ratowanie grzeszników przed śmiercią wieczną.
- Trzecim powodem jest ochrona Polski, Europy i świata przed wpływem „błędów Rosji”.
- Czwartym jest zabezpieczenie Ojczyzny przed wojną.
